parytet złota
Encyklopedia PWN
potoczne określenie porozumienia zawartego na jesieni 1933 między Belgią, Francją, Holandią, Polską i Włochami, mającego na celu utrzymywanie systemu waluty złotej, obronę parytetu swoich walut w stosunku do złota i zapewnienie swobody międzynarodowego przepływów kapitału;
ekon. jedna z podstawowych kategorii ekonomicznych, która wyłoniła się w rezultacie rozwoju społecznego podziału pracy oraz odejścia od gospodarki naturalnej i barteru.